succumb

US /səˈkʌm/

UK /səˈkʌm/

ยอมแพ้, จำนน

fail to resist pressure, temptation, or some other negative force

•

He finally succumbed to the temptation of a second slice of cake.

ในที่สุดเขาก็ยอมแพ้ต่อความเย้ายวนของเค้กชิ้นที่สอง

•

Many people succumb to peer pressure during their teenage years.

หลายคนยอมแพ้ต่อแรงกดดันจากเพื่อนในช่วงวัยรุ่น

เสียชีวิต, ตาย

die from disease or injury

•

After a long battle with cancer, she finally succumbed.

หลังจากการต่อสู้กับโรคมะเร็งมาอย่างยาวนาน ในที่สุดเธอก็เสียชีวิต

•

The injured soldier succumbed to his wounds overnight.

ทหารที่บาดเจ็บเสียชีวิตจากบาดแผลในชั่วข้ามคืน