stomping ground
US /ˈstɑm.pɪŋ ˌɡraʊnd/
UK /ˈstɑm.pɪŋ ˌɡraʊnd/
1.
ที่ประจำ, ถิ่น, อาณาเขต
a place that someone often visits, especially for a particular purpose or activity
:
•
The local pub was his old stomping ground.
ผับท้องถิ่นเป็นที่ประจำเก่าของเขา
•
The park became their regular stomping ground for weekend picnics.
สวนสาธารณะกลายเป็นที่ประจำของพวกเขาสำหรับการปิกนิกช่วงสุดสัปดาห์