social
US /ˈsoʊ.ʃəl/
UK /ˈsoʊ.ʃəl/
1.
สังคม
relating to society or its organization
:
•
Humans are social beings.
มนุษย์เป็นสัตว์สังคม
•
The government introduced new social policies.
รัฐบาลได้นำนโยบายสังคมใหม่มาใช้
2.
เข้าสังคม, เป็นมิตร
needing companionship and therefore best suited to living in communities
:
•
Cats are not as social as dogs.
แมวไม่เข้าสังคมเท่าสุนัข
•
He's a very social person who loves parties.
เขาเป็นคนเข้าสังคมมากที่ชอบงานปาร์ตี้
1.
งานสังคม, การรวมกลุ่ม
an informal gathering, especially of members of a group or club
:
•
The club is hosting a social next Friday.
สโมสรจะจัดงานสังคมในวันศุกร์หน้า
•
We had a great time at the company social.
เรามีช่วงเวลาที่ดีในงานสังคมของบริษัท