rugged
US /ˈrʌɡ.ɪd/
UK /ˈrʌɡ.ɪd/
1.
2.
หยาบกร้าน, แข็งกร้าว, มีริ้วรอย
(of a person's face) strongly marked or irregular in features
:
•
He had a rugged face, weathered by years of outdoor work.
เขามีใบหน้าที่หยาบกร้าน ซึ่งถูกแดดลมมาหลายปีจากการทำงานกลางแจ้ง
•
Her father had a kind but rugged appearance.
พ่อของเธอมีรูปลักษณ์ที่ใจดีแต่แข็งกร้าว
3.
แข็งแกร่ง, ทนทาน, บึกบึน
(of a person) having or showing a strong, sturdy build or character
:
•
He was a rugged individualist who preferred to work alone.
เขาเป็นคนแข็งแกร่งที่ชอบทำงานคนเดียว
•
The team needed a rugged leader to guide them through the crisis.
ทีมต้องการผู้นำที่แข็งแกร่งเพื่อนำทางพวกเขาผ่านวิกฤต