rubble
US /ˈrʌb.əl/
UK /ˈrʌb.əl/
1.
เศษซาก, ซากปรักหักพัง
waste or rough fragments of stone, brick, concrete, etc., especially as debris from the demolition of buildings.
:
•
The earthquake left the city in rubble.
แผ่นดินไหวทำให้เมืองกลายเป็นซากปรักหักพัง
•
They cleared the rubble from the construction site.
พวกเขาเคลียร์เศษซากออกจากพื้นที่ก่อสร้าง