revenge
US /rɪˈvendʒ/
UK /rɪˈvendʒ/
1.
การแก้แค้น
the action of inflicting hurt or harm on someone for an injury or wrong suffered at their hands
:
•
He swore to take revenge on those who betrayed him.
เขาสาบานว่าจะแก้แค้นผู้ที่ทรยศเขา
•
The team sought revenge for their loss in the championship last year.
ทีมแสวงหาการแก้แค้นสำหรับการแพ้ในการแข่งขันชิงแชมป์เมื่อปีที่แล้ว
1.
แก้แค้น
to inflict hurt or harm on someone for an injury or wrong suffered at their hands
:
•
He wanted to revenge his brother's death.
เขาต้องการแก้แค้นการตายของน้องชาย
•
She vowed to revenge the insult.
เธอสาบานว่าจะแก้แค้นการดูถูก