reign
US /reɪn/
UK /reɪn/
1.
รัชสมัย, การปกครอง
the period during which a sovereign rules
:
•
Queen Victoria's reign lasted for 63 years.
รัชสมัยของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียยาวนานถึง 63 ปี
•
During his reign, the country experienced great prosperity.
ในรัชสมัยของพระองค์ ประเทศประสบความเจริญรุ่งเรืองอย่างมาก
2.
ราชบัลลังก์, อำนาจการปกครอง
the position or power of being a monarch or ruler
:
•
The king ascended to the reign after his father's death.
กษัตริย์ขึ้นสู่ราชบัลลังก์หลังจากการสวรรคตของพระบิดา
•
The queen's reign was marked by peace and stability.
รัชสมัยของสมเด็จพระราชินีโดดเด่นด้วยสันติภาพและเสถียรภาพ
1.
2.
ครอบงำ, มีอิทธิพล
be the dominant controlling power or influence
:
•
Chaos seemed to reign in the streets.
ความวุ่นวายดูเหมือนจะครอบงำท้องถนน
•
Silence reigned in the empty hall.
ความเงียบปกคลุมอยู่ในห้องโถงที่ว่างเปล่า