rattle

US /ˈræt̬.əl/
UK /ˈræt̬.əl/
"rattle" picture
1.

สั่นกราว, กระทบกันเสียงดัง

make a series of short, sharp knocking or tapping sounds, as a result of shaking and striking against a hard surface or object

:
•
The windows rattled in the strong wind.
หน้าต่างสั่นกราวในลมแรง
•
He could hear the chains rattling in the distance.
เขาได้ยินเสียงโซ่สั่นกราวอยู่ไกลๆ
:
clatterclankjingleshakevibrate
2.

ทำให้ตกใจ, ทำให้กังวล

cause (someone) to feel nervous, worried, or irritated

:
•
The sudden noise rattled her.
เสียงดังกระทันหันทำให้เธอตกใจ
•
He was rattled by the unexpected questions.
เขาตกใจกับคำถามที่ไม่คาดคิด
:
unsettledisturbflusterperturbdisconcert
1.

เสียงสั่นกราว, ของเล่นเขย่ามือ

a rapid succession of short, sharp, hard sounds

:
•
We heard the rattle of the train approaching.
เราได้ยินเสียงสั่นกราวของรถไฟที่กำลังเข้ามา
•
The baby shook the rattle with delight.
ทารกเขย่าของเล่นเขย่ามือด้วยความยินดี
:
clatterclankjingleshaker