privilege
US /ˈprɪv.əl.ɪdʒ/
UK /ˈprɪv.əl.ɪdʒ/
1.
อภิสิทธิ์, สิทธิพิเศษ
a special right, advantage, or immunity granted or available only to a particular person or group.
:
•
Education should be a right, not a privilege.
การศึกษาควรเป็นสิทธิ์ ไม่ใช่อภิสิทธิ์
•
It's a great privilege to work with such talented people.
เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้ร่วมงานกับคนที่มีความสามารถเช่นนี้
1.
ให้สิทธิพิเศษ, ให้ความได้เปรียบ
grant a privilege to.
:
•
The law does not privilege one group over another.
กฎหมายไม่ให้สิทธิพิเศษแก่กลุ่มใดกลุ่มหนึ่งเหนืออีกกลุ่มหนึ่ง
•
Certain professions are privileged under the new tax code.
บางอาชีพได้รับสิทธิพิเศษภายใต้ประมวลรัษฎากรใหม่