prey

US /preɪ/

UK /preɪ/

เหยื่อ, สัตว์ที่ถูกล่า

an animal that is hunted and killed by another for food

•

The lion stalked its prey through the tall grass.

สิงโตสะกดรอยตามเหยื่อของมันผ่านทุ่งหญ้าสูง

•

Birds of prey have sharp talons.

นกนักล่ามีกรงเล็บที่แหลมคม

เหยื่อ, ผู้ถูกหลอกลวง

a person or thing that is hunted or exploited by another

•

Elderly people are often easy prey for scammers.

ผู้สูงอายุตกเป็นเหยื่อของนักต้มตุ๋นได้ง่าย

•

He fell prey to his own ambition.

เขากลายเป็นเหยื่อของความทะเยอทะยานของตัวเอง

ล่า, จับกิน

to hunt and kill for food

•

Wolves typically prey on large herbivores.

หมาป่ามักจะล่าสัตว์กินพืชขนาดใหญ่

•

Certain birds prey on insects.

นกบางชนิดล่าแมลง

เอาเปรียบ, หลอกลวง

to exploit or victimize (someone)

•

Loan sharks often prey on desperate individuals.

พวกปล่อยเงินกู้มักจะหลอกลวงบุคคลที่สิ้นหวัง

•

He felt like he was being preyed upon by the system.

เขารู้สึกเหมือนถูกระบบเอาเปรียบ