presumption
US /prɪˈzʌmp.ʃən/
UK /prɪˈzʌmp.ʃən/
1.
ข้อสันนิษฐาน, การคาดคะเน
an idea that is taken to be true, and often used as the basis for action or reasoning, without proof
:
•
Under the presumption of innocence, a person is considered innocent until proven guilty.
ภายใต้ข้อสันนิษฐานของความบริสุทธิ์ บุคคลจะถือว่าเป็นผู้บริสุทธิ์จนกว่าจะได้รับการพิสูจน์ว่ามีความผิด
•
His presumption was that the train would be on time.
ข้อสันนิษฐานของเขาคือรถไฟจะมาตรงเวลา
2.
ความอวดดี, ความทะนงตัว, ความบังอาจ
behavior that is arrogant, disrespectful, or overconfident
:
•
It was sheer presumption on his part to assume he could speak for everyone.
เป็นการอวดดีอย่างยิ่งที่เขาคิดว่าเขาสามารถพูดแทนทุกคนได้
•
His rude presumption offended many people.
ความอวดดีที่หยาบคายของเขาทำให้หลายคนขุ่นเคือง