precondition
US /ˌpriː.kənˈdɪʃ.ən/
UK /ˌpriː.kənˈdɪʃ.ən/
1.
เงื่อนไขเบื้องต้น, ข้อกำหนดเบื้องต้น
a condition that must be fulfilled before other things can happen or be done
:
•
A good education is a precondition for success.
การศึกษาที่ดีเป็นเงื่อนไขเบื้องต้นสำหรับความสำเร็จ
•
Meeting the safety standards is a precondition for operating the machinery.
การปฏิบัติตามมาตรฐานความปลอดภัยเป็นเงื่อนไขเบื้องต้นสำหรับการใช้งานเครื่องจักร
1.
กำหนดล่วงหน้า, เตรียมความพร้อม
to influence or determine (something) in advance
:
•
His early experiences preconditioned him to be cautious.
ประสบการณ์ในวัยเด็กของเขากำหนดให้เขาระมัดระวัง
•
The training program aims to precondition athletes for intense competition.
โปรแกรมการฝึกอบรมมีเป้าหมายเพื่อเตรียมความพร้อมให้นักกีฬาสำหรับการแข่งขันที่เข้มข้น