prattle

US /ˈpræt̬.əl/

UK /ˈpræt̬.əl/

พูดพล่าม, พูดไร้สาระ

talk at length in a foolish or inconsequential way

•

She continued to prattle on about her vacation.

เธอยังคงพูดพล่ามเรื่องวันหยุดของเธอ

•

He would often prattle on about his achievements.

เขามักจะพูดพล่ามถึงความสำเร็จของเขา

คำพูดพล่าม, คำพูดไร้สาระ

foolish or inconsequential talk

•

I couldn't stand his endless prattle.

ฉันทนคำพูดพล่ามไม่รู้จบของเขาไม่ไหว

•

Her constant prattle made it hard to concentrate.

คำพูดพล่ามของเธอทำให้ยากต่อการมีสมาธิ