policing
US /pəˈliː.sɪŋ/
UK /pəˈliː.sɪŋ/
1.
การบังคับใช้กฎหมาย, การรักษาความสงบเรียบร้อย
the enforcement of law and order by a police force
:
•
Community policing aims to build trust between officers and residents.
การบังคับใช้กฎหมายในชุมชนมีเป้าหมายเพื่อสร้างความไว้วางใจระหว่างเจ้าหน้าที่และผู้อยู่อาศัย
•
The city has increased its budget for urban policing.
เมืองได้เพิ่มงบประมาณสำหรับการบังคับใช้กฎหมายในเมือง
2.
การควบคุม, การกำกับดูแล
the activity of a person or group in enforcing regulations or maintaining order
:
•
The self-policing of the industry has been criticized for its lack of effectiveness.
การควบคุมตนเองของอุตสาหกรรมถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าขาดประสิทธิภาพ
•
The teacher is responsible for the policing of the classroom rules.
ครูมีหน้าที่ควบคุมกฎระเบียบในห้องเรียน