pioneer
US /ˌpaɪəˈnɪr/
UK /ˌpaɪəˈnɪr/
1.
ผู้บุกเบิก, ผู้ริเริ่ม
a person who is among the first to explore or settle a new country or area
:
•
The early pioneers faced many hardships on their journey west.
ผู้บุกเบิกยุคแรกเผชิญความยากลำบากมากมายในการเดินทางไปทางตะวันตก
•
She is a true pioneer in the field of space exploration.
เธอเป็นผู้บุกเบิกที่แท้จริงในสาขาการสำรวจอวกาศ
1.
บุกเบิก, ริเริ่ม
develop or be the first to use or apply (a new method, area of knowledge, or activity)
:
•
Dr. Lee helped to pioneer new surgical techniques.
ดร.ลีช่วยบุกเบิกเทคนิคการผ่าตัดใหม่ๆ
•
The company aims to pioneer sustainable energy solutions.
บริษัทมีเป้าหมายที่จะบุกเบิกโซลูชันพลังงานที่ยั่งยืน