outlaw
US /ˈaʊt.lɑː/
UK /ˈaʊt.lɑː/
1.
อาชญากร, ผู้ร้าย, คนนอกกฎหมาย
a person who has broken the law, especially one who remains at large or is a fugitive
:
•
The sheriff pursued the notorious outlaw across the desert.
นายอำเภอไล่ล่าอาชญากรชื่อดังข้ามทะเลทราย
•
Robin Hood was an outlaw who stole from the rich to give to the poor.
โรบินฮู้ดเป็นอาชญากรที่ขโมยจากคนรวยเพื่อนำไปให้คนจน
1.
ห้าม, ประกาศให้เป็นสิ่งผิดกฎหมาย, ทำให้เป็นสิ่งผิดกฎหมาย
make (something) illegal; ban
:
•
The government decided to outlaw the sale of certain firearms.
รัฐบาลตัดสินใจห้ามการขายอาวุธปืนบางชนิด
•
Smoking has been outlawed in all public buildings.
การสูบบุหรี่ถูกห้ามในอาคารสาธารณะทุกแห่ง