obstruction
US /əbˈstrʌk.ʃən/
UK /əbˈstrʌk.ʃən/
1.
สิ่งกีดขวาง, การอุดตัน, การขัดขวาง
the action of obstructing or the state of being obstructed
:
•
The fallen tree caused an obstruction on the road.
ต้นไม้ที่ล้มลงทำให้เกิดสิ่งกีดขวางบนถนน
•
There was an obstruction in the pipe, preventing water flow.
มีสิ่งกีดขวางในท่อ ทำให้น้ำไม่ไหล
2.
การขัดขวาง, การกีดกัน, การสกัดกั้น
an act of intentionally preventing someone or something from doing something
:
•
The politician was accused of obstruction of justice.
นักการเมืองถูกกล่าวหาว่าขัดขวางกระบวนการยุติธรรม
•
The team was penalized for obstruction during the game.
ทีมถูกลงโทษเนื่องจากการขัดขวางระหว่างการแข่งขัน