obligatory
US /əˈblɪɡ.ə.tɔːr.i/
UK /əˈblɪɡ.ə.tɔːr.i/
1.
เป็นข้อบังคับ, ภาคบังคับ, จำเป็น
required by a legal, moral, or other rule; compulsory.
:
•
It is obligatory for all students to wear uniforms.
เป็นข้อบังคับสำหรับนักเรียนทุกคนที่จะต้องสวมเครื่องแบบ
•
Attendance at the meeting is obligatory for all staff.
การเข้าร่วมประชุมเป็นข้อบังคับสำหรับพนักงานทุกคน
2.
ตามมารยาท, ตามหน้าที่, เป็นพิธี
(of a person or their behavior) done to conform to social or legal requirements rather than from genuine desire or interest.
:
•
He gave an obligatory smile, clearly not amused.
เขายิ้มตามมารยาทอย่างเห็นได้ชัดว่าไม่สนุก
•
The polite applause was merely obligatory.
เสียงปรบมืออย่างสุภาพเป็นเพียงการทำตามหน้าที่