obey
US /oʊˈbeɪ/
UK /oʊˈbeɪ/
1.
เชื่อฟัง, ปฏิบัติตาม
comply with the command, direction, or request of (an authority figure or a law)
:
•
All citizens must obey the law.
พลเมืองทุกคนต้องปฏิบัติตามกฎหมาย
•
The dog was trained to obey commands.
สุนัขได้รับการฝึกให้เชื่อฟังคำสั่ง
2.
เชื่อฟัง, ตอบสนอง
(of a person or thing) act in accordance with (a rule, instruction, or request)
:
•
The car refused to obey the steering.
รถยนต์ไม่เชื่อฟังการบังคับเลี้ยว
•
The machine will obey your commands.
เครื่องจักรจะปฏิบัติตามคำสั่งของคุณ