nobility
US /noʊˈbɪl.ə.t̬i/
UK /noʊˈbɪl.ə.t̬i/
1.
ความสูงส่ง, ความมีเกียรติ, ความสง่างาม
the quality of being noble in character, mind, or rank
:
•
His actions showed great nobility of spirit.
การกระทำของเขาแสดงให้เห็นถึงความสูงส่งทางจิตวิญญาณอย่างมาก
•
She carried herself with grace and nobility.
เธอวางตัวด้วยความสง่างามและความสูงส่ง
2.
ชนชั้นสูง, ขุนนาง
the body of people of noble birth or rank in a country
:
•
The king often consulted with the nobility on important matters.
กษัตริย์มักจะปรึกษาหารือกับชนชั้นสูงในเรื่องสำคัญ
•
The French Revolution led to the downfall of the nobility.
การปฏิวัติฝรั่งเศสนำไปสู่การล่มสลายของชนชั้นสูง