munch

US /mʌntʃ/
UK /mʌntʃ/
"munch" picture
1.

เคี้ยว, กินเสียงดัง

to eat something steadily and often audibly

:
•
The children were happily munching on their popcorn.
เด็กๆ กำลังเคี้ยวข้าวโพดคั่วอย่างมีความสุข
•
He sat there munching on an apple.
เขานั่งเคี้ยวแอปเปิลอยู่ตรงนั้น
:
chewchompgnawcrunchmasticate
1.

การเคี้ยว, เสียงเคี้ยว

an act of munching food

:
•
He took a big munch of his sandwich.
เขากัดแซนด์วิชคำใหญ่
•
I heard a loud munch from the kitchen.
ฉันได้ยินเสียงเคี้ยวดังมาจากห้องครัว
:
bitechompgobble