lip
US /lɪp/
UK /lɪp/
1.
ริมฝีปาก
either of the two fleshy folds surrounding the mouth
:
•
She bit her lip nervously.
เธอกัดริมฝีปากอย่างประหม่า
•
He had a cut on his lower lip.
เขามีแผลที่ริมฝีปากล่าง
2.
ขอบ, ปาก
the edge of a cup, bowl, or other container
:
•
He brought the cup to his lip and took a sip.
เขายกถ้วยขึ้นจรดริมฝีปากแล้วจิบ
•
Be careful not to chip the lip of the glass.
ระวังอย่าให้ขอบแก้วบิ่น
1.
ปากดี, พูดจาไม่ดี
to speak in an impudent or disrespectful way
:
•
Don't you lip me, young man!
อย่ามาปากดีกับฉันนะ เจ้าหนุ่ม!
•
He was always lipping off to his teachers.
เขามักจะพูดจาไม่ดีกับครูของเขาเสมอ