lenient
US /ˈliː.ni.ənt/
UK /ˈliː.ni.ənt/
1.
ผ่อนปรน, ใจดี, ไม่เข้มงวด
more merciful or tolerant than expected
:
•
The judge was lenient with the young offender.
ผู้พิพากษาผ่อนปรนกับผู้กระทำผิดวัยหนุ่ม
•
Her parents are very lenient about her curfew.
พ่อแม่ของเธอผ่อนปรนมากเรื่องเคอร์ฟิวของเธอ