languish
US /ˈlæŋ.ɡwɪʃ/
UK /ˈlæŋ.ɡwɪʃ/
1.
ทนทุกข์, อ่อนแอลง
to suffer from being forced to remain in an unpleasant place or situation
:
•
The prisoners languished in the dungeon for years.
นักโทษทนทุกข์อยู่ในคุกใต้ดินเป็นเวลาหลายปี
•
Many people languish in poverty.
หลายคนทนทุกข์ในความยากจน
2.
เหี่ยวเฉา, อ่อนแอลง
to lose or lack vitality; grow weak or feeble
:
•
The plants began to languish in the drought.
พืชเริ่มเหี่ยวเฉาในฤดูแล้ง
•
His career began to languish after the scandal.
อาชีพของเขาเริ่มซบเซาหลังจากเรื่องอื้อฉาว