juvenile
US /ˈdʒuː.və.nəl/
UK /ˈdʒuː.və.nəl/
1.
เยาวชน, ผู้เยาว์
a young person
:
•
The court deals with both adult and juvenile offenders.
ศาลจัดการกับผู้กระทำความผิดทั้งผู้ใหญ่และเยาวชน
•
He works with troubled juveniles.
เขาทำงานกับเยาวชนที่มีปัญหา
1.
เกี่ยวกับเยาวชน, สำหรับเยาวชน
of, for, or relating to young people
:
•
She writes juvenile fiction.
เธอเขียนนิยายเยาวชน
•
The new policy aims to reduce juvenile crime.
นโยบายใหม่มีเป้าหมายเพื่อลดอาชญากรรมเยาวชน