induce

US /ɪnˈduːs/

UK /ɪnˈduːs/

ชักจูง, ชักนำ

succeed in persuading or influencing (someone) to do something

•

The doctor tried to induce the patient to take the medication.

แพทย์พยายามชักจูงให้ผู้ป่วยรับประทานยา

•

Nothing could induce me to betray my friends.

ไม่มีอะไรสามารถชักนำให้ฉันทรยศเพื่อนได้

ทำให้เกิด, กระตุ้น

bring about or give rise to

•

The drug is known to induce sleep.

ยาชนิดนี้เป็นที่ทราบกันดีว่าทำให้เกิดการนอนหลับ

•

A fall in prices would induce an increase in demand.

การลดลงของราคาจะกระตุ้นให้ความต้องการเพิ่มขึ้น