implicit
US /ɪmˈplɪs.ɪt/
UK /ɪmˈplɪs.ɪt/
1.
โดยนัย, ที่บอกเป็นนัย
suggested though not directly expressed; implied
:
•
Her silence was taken as implicit consent.
ความเงียบของเธอถูกตีความว่าเป็นการยินยอมโดยนัย
•
There was an implicit understanding between them.
มีความเข้าใจโดยนัยระหว่างพวกเขา
2.
สมบูรณ์, ไม่มีเงื่อนไข
with no qualification or question; absolute
:
•
He had implicit trust in his team.
เขามีความไว้วางใจในทีมของเขาอย่างสมบูรณ์
•
The soldiers showed implicit obedience to their commander.
ทหารแสดงความเชื่อฟังอย่างสมบูรณ์ต่อผู้บังคับบัญชาของพวกเขา