imperative verb
US /ɪmˈper.ə.tɪv vɜrb/
UK /ɪmˈper.ə.tɪv vɜrb/
1.
คำกริยาคำสั่ง
a verb that expresses a command, request, or instruction
:
•
In the sentence 'Close the door,' 'close' is an imperative verb.
ในประโยค 'ปิดประตู' คำว่า 'ปิด' เป็นคำกริยาคำสั่ง
•
Common imperative verbs include 'go,' 'stop,' and 'listen.'
คำกริยาคำสั่งที่พบบ่อยได้แก่ 'ไป', 'หยุด', และ 'ฟัง'