impatient

US /ɪmˈpeɪ.ʃənt/

UK /ɪmˈpeɪ.ʃənt/

ไม่อดทน, ใจร้อน

having or showing a tendency to be quickly irritated or provoked

•

He gets impatient when he has to wait too long.

เขาจะหงุดหงิดเมื่อต้องรอนานเกินไป

•

The children grew impatient with the slow progress.

เด็กๆ เริ่มหงุดหงิดกับความคืบหน้าที่ล่าช้า

ไม่อดทน, กระตือรือร้น

unable to wait calmly or tolerate delay

•

She was impatient to start her new job.

เธอกระตือรือร้นที่จะเริ่มงานใหม่

•

The crowd grew impatient for the concert to begin.

ฝูงชนเริ่มกระวนกระวายที่จะให้คอนเสิร์ตเริ่ม