harangue
US /həˈræŋ/
UK /həˈræŋ/
1.
สุนทรพจน์ที่ดุเดือด, คำตำหนิ, การเทศนา
a lengthy and aggressive speech
:
•
The politician delivered a fiery harangue against his opponents.
นักการเมืองกล่าวสุนทรพจน์ที่ดุเดือดต่อฝ่ายตรงข้าม
•
She had to endure a long harangue from her boss about the missed deadline.
เธอต้องทนฟังคำตำหนิยาวเหยียดจากเจ้านายเรื่องการส่งงานไม่ทันกำหนด
1.
ตำหนิ, เทศนา, กล่าวสุนทรพจน์ที่ดุเดือด
to deliver a lengthy and aggressive speech to (someone)
:
•
The coach began to harangue the team after their poor performance.
โค้ชเริ่มตำหนิทีมหลังจากผลงานย่ำแย่
•
He would often harangue his employees about productivity.
เขามักจะตำหนิพนักงานของเขาเรื่องประสิทธิภาพการทำงาน