grooved
US /ɡruːvd/
UK /ɡruːvd/
1.
มีร่อง, เป็นร่อง
having a long, narrow cut or depression in a surface
:
•
The old record player had a grooved surface.
เครื่องเล่นแผ่นเสียงเก่ามีพื้นผิวที่เป็นร่อง
•
The tires of the car were deeply grooved for better traction.
ยางรถยนต์มีร่องลึกเพื่อการยึดเกาะที่ดีขึ้น
1.
เซาะร่อง, ทำร่อง
past tense and past participle of groove
:
•
The carpenter carefully grooved the edge of the wooden panel.
ช่างไม้เซาะร่องขอบแผ่นไม้ด้วยความระมัดระวัง
•
The machine grooved the metal sheet precisely.
เครื่องจักรเซาะร่องแผ่นโลหะได้อย่างแม่นยำ