fool

US /fuːl/

UK /fuːl/

คนโง่, คนบ้า

a person who acts unwisely or imprudently; a silly person

•

Don't be a fool and invest all your money in one stock.

อย่าเป็นคนโง่แล้วลงทุนเงินทั้งหมดในหุ้นตัวเดียว

•

He made a fool of himself with his silly remarks.

เขาทำให้ตัวเองเป็นคนโง่ด้วยคำพูดไร้สาระของเขา

ตัวตลก, คนตลก

a person who was formerly a jester or clown, kept in a royal or noble household

•

The king's fool entertained the court with jokes and tricks.

ตัวตลกของกษัตริย์สร้างความบันเทิงให้ราชสำนักด้วยเรื่องตลกและกลอุบาย

•

In medieval times, a fool often had the freedom to speak truth to power.

ในยุคกลาง ตัวตลกมักมีอิสระที่จะพูดความจริงกับผู้มีอำนาจ

หลอกลวง, ทำให้โง่

trick or deceive (someone); dupe

•

Don't let him fool you with his charm.

อย่าให้เขาหลอกคุณด้วยเสน่ห์ของเขา

•

She tried to fool her parents into thinking she was studying.

เธอพยายามหลอกพ่อแม่ให้คิดว่าเธอกำลังเรียนอยู่