fanfare
US /ˈfæn.fer/
UK /ˈfæn.fer/
1.
เสียงแตร, เพลงบรรเลง
a short, lively, and ceremonial piece of music or a flourish of trumpets or brass instruments, typically played for a special event or to announce someone important
:
•
The arrival of the queen was announced with a loud fanfare.
การมาถึงของราชินีถูกประกาศด้วยเสียงแตรที่ดังสนั่น
•
The ceremony began with a brief musical fanfare.
พิธีเริ่มต้นด้วยเสียงแตรดนตรีสั้นๆ
2.
การประชาสัมพันธ์, ความเอิกเกริก, การโฆษณา
publicity or a fuss made over something or someone
:
•
The new product was launched with great fanfare.
ผลิตภัณฑ์ใหม่เปิดตัวด้วยการประชาสัมพันธ์ครั้งใหญ่
•
Despite all the fanfare, the event was a flop.
แม้จะมีการประชาสัมพันธ์อย่างมาก แต่กิจกรรมก็ล้มเหลว