exile
US /ˈek.saɪl/
UK /ˈek.saɪl/
1.
การเนรเทศ, การขับไล่
the state of being barred from one's native country, typically for political or punitive reasons
:
•
He lived in exile for twenty years.
เขาใช้ชีวิตในการเนรเทศเป็นเวลา 20 ปี
•
The government sent him into exile.
รัฐบาลส่งเขาไปเนรเทศ
2.
ผู้ถูกเนรเทศ, ผู้ถูกขับไล่
an exiled person
:
•
The country welcomed the returning exiles.
ประเทศต้อนรับผู้ถูกเนรเทศที่กลับมา
•
Many political exiles sought refuge abroad.
ผู้ถูกเนรเทศทางการเมืองจำนวนมากแสวงหาที่ลี้ภัยในต่างประเทศ