enchanted
US /ɪnˈtʃæn.t̬ɪd/
UK /ɪnˈtʃæn.t̬ɪd/
1.
ต้องมนตร์, ถูกสาป
placed under a spell; bewitched
:
•
The princess was enchanted by the wicked witch.
เจ้าหญิงถูกแม่มดร้ายร่ายมนตร์
•
The ancient forest was said to be enchanted.
ป่าโบราณถูกกล่าวขานว่าต้องมนตร์
2.
หลงใหล, ปลื้มปิติ
filled with great delight; charmed
:
•
I was absolutely enchanted by her performance.
ฉันหลงใหลในการแสดงของเธออย่างสิ้นเชิง
•
The children were enchanted by the magician's tricks.
เด็กๆ หลงใหลในกลอุบายของนักมายากล