elbow
US /ˈel.boʊ/
UK /ˈel.boʊ/
1.
ข้อศอก
the joint between the forearm and the upper arm
:
•
He hit his elbow on the table.
เขาชนข้อศอกกับโต๊ะ
•
She rested her elbows on her knees.
เธอวางข้อศอกบนเข่า
1.
ใช้ข้อศอกดัน, เบียด
to push someone with one's elbow, typically in order to move past them in a crowd or to attract their attention
:
•
She had to elbow her way through the crowd.
เธอต้องใช้ข้อศอกดันฝ่าฝูงชนไป
•
He elbowed his friend to get his attention.
เขาใช้ข้อศอกดันเพื่อนเพื่อดึงดูดความสนใจ