disruption
US /dɪsˈrʌp.ʃən/
UK /dɪsˈrʌp.ʃən/
1.
การหยุดชะงัก, การขัดจังหวะ
disturbance or problems that interrupt an event, activity, or process
:
•
The heavy snow caused widespread disruption to travel.
หิมะตกหนักทำให้เกิดการหยุดชะงักอย่างกว้างขวางในการเดินทาง
•
We are trying to minimize disruption to our services.
เรากำลังพยายามลดการหยุดชะงักของบริการของเรา
2.
การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่, การหยุดชะงักทางเทคโนโลยี
radical change to an existing industry or market due to technological innovation
:
•
The internet caused a massive disruption in the music industry.
อินเทอร์เน็ตทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในอุตสาหกรรมเพลง
•
Startups often aim for market disruption with innovative solutions.
สตาร์ทอัพมักจะมุ่งเป้าไปที่การเปลี่ยนแปลงตลาดด้วยนวัตกรรม