disordered
US /dɪˈsɔːr.dɚd/
UK /dɪˈsɔːr.dɚd/
1.
ไม่เป็นระเบียบ, ยุ่งเหยิง
not arranged in a neat or orderly way
:
•
His room was always disordered, with clothes and books scattered everywhere.
ห้องของเขาไม่เป็นระเบียบเสมอ มีเสื้อผ้าและหนังสือกระจัดกระจายไปทั่ว
•
The files were completely disordered after the system crash.
ไฟล์ต่างๆ ไม่เป็นระเบียบอย่างสิ้นเชิงหลังจากระบบล่ม
2.
ผิดปกติ, บกพร่อง
suffering from a mental or physical disorder
:
•
He was diagnosed with a disordered eating pattern.
เขาได้รับการวินิจฉัยว่ามีพฤติกรรมการกินที่ผิดปกติ
•
The patient exhibited disordered thoughts and speech.
ผู้ป่วยแสดงความคิดและการพูดที่ผิดปกติ