defy

US /dɪˈfaɪ/

UK /dɪˈfaɪ/

ท้าทาย, ฝ่าฝืน

openly resist or refuse to obey

•

A child who defies his parents.

เด็กที่ท้าทายพ่อแม่ของเขา

•

The students defied the school rules.

นักเรียนฝ่าฝืนกฎของโรงเรียน

ท้าทาย, เกินกว่าจะ

appear to be challenging (someone) to do something impossible

•

The bridge seemed to defy gravity.

สะพานดูเหมือนจะท้าทายแรงโน้มถ่วง

•

Her beauty defies description.

ความงามของเธอเกินคำบรรยาย