decree
US /dɪˈkriː/
UK /dɪˈkriː/
1.
พระราชกฤษฎีกา, คำสั่ง, ประกาศ
an official order issued by a legal authority
:
•
The government issued a decree banning public gatherings.
รัฐบาลออกพระราชกฤษฎีกาห้ามการชุมนุมสาธารณะ
•
The king's decree was absolute and could not be challenged.
พระราชกฤษฎีกาของกษัตริย์เป็นเด็ดขาดและไม่สามารถโต้แย้งได้
2.
คำพิพากษา, คำสั่งศาล
a formal judgment of a court
:
•
The court issued a decree of divorce.
ศาลออกคำสั่งหย่า
•
The judge's decree finalized the property dispute.
คำสั่งของผู้พิพากษาได้ยุติข้อพิพาทเรื่องทรัพย์สิน
1.
ออกพระราชกฤษฎีกา, บัญชา, กำหนด
to order (something) by decree
:
•
The king decreed that all taxes must be paid by the end of the month.
กษัตริย์มีพระบรมราชโองการให้ชำระภาษีทั้งหมดภายในสิ้นเดือน
•
The council decreed new regulations for waste disposal.
สภาออกกฎระเบียบใหม่สำหรับการกำจัดขยะ