consort
US /kənˈsɔːrt/
UK /kənˈsɔːrt/
1.
พระสวามี, พระมเหสี
a wife or husband, especially of a reigning monarch
:
•
The queen and her consort attended the state dinner.
สมเด็จพระราชินีและพระสวามีเสด็จพระราชดำเนินไปร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำของรัฐ
•
Prince Philip was the consort of Queen Elizabeth II.
เจ้าชายฟิลิปทรงเป็นพระสวามีของสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2
1.
คบค้าสมาคม, สมาคม
habitually associate with (someone), typically with the disapproval of others
:
•
He was known to consort with criminals.
เขาเป็นที่รู้กันว่าคบค้าสมาคมกับอาชญากร
•
She was warned not to consort with bad influences.
เธอถูกเตือนไม่ให้คบค้าสมาคมกับอิทธิพลที่ไม่ดี