commute
US /kəˈmjuːt/
UK /kəˈmjuːt/
1.
เดินทางไปกลับ, เดินทางประจำ
travel some distance regularly between one's home and place of work or study
:
•
He has to commute an hour to work every day.
เขาต้องเดินทางไปกลับหนึ่งชั่วโมงเพื่อไปทำงานทุกวัน
•
Many people commute from the suburbs to the city center.
หลายคนเดินทางไปกลับจากชานเมืองเข้าสู่ใจกลางเมือง
2.
ลดโทษ, เปลี่ยนโทษ
reduce (a judicial sentence, especially a death sentence) to one less severe
:
•
The governor decided to commute his death sentence to life imprisonment.
ผู้ว่าการตัดสินใจลดโทษประหารชีวิตของเขาให้เป็นจำคุกตลอดชีวิต
•
The judge has the power to commute sentences.
ผู้พิพากษามีอำนาจในการลดโทษ
1.