collaborator
US /kəˈlæb.ə.reɪ.t̬ɚ/
UK /kəˈlæb.ə.reɪ.t̬ɚ/
1.
ผู้ร่วมงาน, ผู้ร่วมมือ
a person who works with another person or group in order to achieve or do something
:
•
She is a key collaborator on the research project.
เธอเป็นผู้ร่วมงานคนสำคัญในโครงการวิจัย
•
The two artists are frequent collaborators.
ศิลปินทั้งสองเป็นผู้ร่วมงานกันบ่อยครั้ง
2.
ผู้สมรู้ร่วมคิด, ผู้ทรยศ
a person who cooperates traitorously with an enemy
:
•
He was accused of being a collaborator during the occupation.
เขาถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดในช่วงการยึดครอง
•
The government sought to punish all collaborators after the war.
รัฐบาลพยายามลงโทษผู้สมรู้ร่วมคิดทั้งหมดหลังสงคราม