cloister
US /ˈklɔɪ.stɚ/
UK /ˈklɔɪ.stɚ/
1.
ระเบียงคด, อาราม
a covered walk, open gallery, or arcade along the walls of a building, usually a monastery or cathedral, with a row of arches and columns opening onto a courtyard.
:
•
The monks walked silently through the ancient cloister.
พระสงฆ์เดินอย่างเงียบๆ ผ่านระเบียงคดโบราณ
•
The cathedral's cloister offered a peaceful retreat.
ระเบียงคดของมหาวิหารเป็นที่หลบภัยอันเงียบสงบ
1.
ปลีกวิเวก, กักขัง
to seclude or shut up in a monastery or convent
:
•
She chose to cloister herself away from the world.
เธอเลือกที่จะปลีกวิเวกจากโลก
•
The old scholar would cloister himself in his study for hours.
นักวิชาการเก่าจะเก็บตัวอยู่ในห้องทำงานของเขาเป็นเวลาหลายชั่วโมง