bungled
US /ˈbʌŋ.ɡəld/
UK /ˈbʌŋ.ɡəld/
1.
ทำพลาด, ทำเสีย
carried out a task clumsily or incompetently
:
•
The police bungled the investigation, allowing the suspect to escape.
ตำรวจทำพลาดในการสอบสวน ทำให้ผู้ต้องสงสัยหลบหนีไปได้
•
He bungled the simple task of setting up the projector.
เขาทำพลาดในงานง่ายๆ อย่างการตั้งโปรเจคเตอร์
1.
ล้มเหลว, ทำเสีย
poorly or incompetently done; botched
:
•
The whole project was a bungled attempt from the start.
โครงการทั้งหมดเป็นความพยายามที่ล้มเหลวตั้งแต่เริ่มต้น
•
It was a bungled job, and everyone knew it.
มันเป็นงานที่ล้มเหลว และทุกคนก็รู้