bully
US /ˈbʊl.i/
UK /ˈbʊl.i/
1.
ผู้รังแก, อันธพาล
a person who uses strength or influence to harm or intimidate those who are weaker
:
•
The school has a strict policy against bullies.
โรงเรียนมีนโยบายที่เข้มงวดต่อผู้รังแก
•
He was known as the class bully.
เขาเป็นที่รู้จักในฐานะอันธพาลประจำชั้น
1.
รังแก, ข่มขู่
to use superior strength or influence to intimidate (someone), typically to force him or her to do what one wants
:
•
Don't let him bully you into doing something you don't want to do.
อย่าปล่อยให้เขารังแกคุณให้ทำในสิ่งที่คุณไม่ต้องการ
•
He tried to bully his way to the front of the line.
เขาพยายามรังแกเพื่อไปอยู่หน้าสุดของแถว