break ranks
US /breɪk ræŋks/
UK /breɪk ræŋks/
1.
แหกคอก, แยกตัวออกจากกลุ่ม
to fail to keep in line with the other members of a group or organization; to abandon a common cause or position
:
•
One senator decided to break ranks and vote against his party's bill.
วุฒิสมาชิกคนหนึ่งตัดสินใจแหกคอกและลงคะแนนเสียงคัดค้านร่างกฎหมายของพรรค
•
It's difficult for employees to break ranks when management is so unified.
เป็นเรื่องยากสำหรับพนักงานที่จะแหกคอกเมื่อผู้บริหารมีความเป็นหนึ่งเดียวกันมาก