พจนานุกรมอังกฤษ-ไทย

ความหมายของคำ branch ในภาษาไทย

branch ในภาษาอังกฤษหมายถึงอะไร? มาร่วมค้นหาความหมาย การออกเสียง และวิธีใช้คำนี้อย่างละเอียดกับ Lingoland

branch

US /bræntʃ/
UK /bræntʃ/
"branch" picture

คำนาม

1.

กิ่งไม้, แขนง

a limb of a tree or shrub that grows out from the trunk or from a bough

ตัวอย่าง:
•
The bird landed on a high branch.
นกเกาะบนกิ่งไม้สูง
•
We collected fallen branches for firewood.
เราเก็บกิ่งไม้ที่ร่วงหล่นมาทำฟืน
คำพ้องความหมาย:
limbboughtwigshoot
2.

สาขา

a local office or shop belonging to a large company or organization

ตัวอย่าง:
•
The bank has a new branch opening downtown.
ธนาคารกำลังจะเปิดสาขาใหม่ในตัวเมือง
•
She works at the local branch of the library.
เธอทำงานที่สาขาท้องถิ่นของห้องสมุด
คำพ้องความหมาย:
officeoutletdivisionsubsidiary
3.

สาขา, แผนก

a division or part of a larger system, organization, or subject

ตัวอย่าง:
•
Biology is a branch of science.
ชีววิทยาเป็นสาขาหนึ่งของวิทยาศาสตร์
•
The military has several different branches.
กองทัพมีเหล่าทัพที่แตกต่างกันหลายเหล่า
คำพ้องความหมาย:
divisionsectiondepartmentcategoryfield

กริยา

1.

แยกออก, แตกแขนง

to divide into two or more subdivisions or parts

ตัวอย่าง:
•
The road branches off to the left.
ถนนแยกไปทางซ้าย
•
The river branches into several smaller streams.
แม่น้ำแยกออกเป็นลำธารเล็กๆ หลายสาย
คำพ้องความหมาย:
forkdividedivergesplit
เรียนคำนี้ที่ Lingoland
คำที่เกี่ยวข้อง:
branch offbranch outbranch line