bouncer
US /ˈbaʊn.sɚ/
UK /ˈbaʊn.sɚ/
1.
คนเฝ้าประตู, ยาม
a person employed at a nightclub or bar to prevent troublemakers from entering or to remove them from the premises
:
•
The bouncer stopped him at the door because he was too drunk.
คนเฝ้าประตูหยุดเขาที่ประตูเพราะเขาเมาเกินไป
•
She complained to the manager about the rude bouncer.
เธอร้องเรียนผู้จัดการเกี่ยวกับคนเฝ้าประตูที่หยาบคาย
2.
สิ่งที่เด้ง, เครื่องเด้ง
a person or thing that bounces
:
•
The baby was in a bouncer, happily kicking his legs.
ทารกอยู่ในเก้าอี้โยก กำลังเตะขาอย่างมีความสุข
•
The ball was a real bouncer, hard to catch.
ลูกบอลเป็นลูกเด้งจริง ๆ จับยาก