bleed
US /bliːd/
UK /bliːd/
1.
เลือดออก, มีเลือดไหล
lose blood from the body as a result of injury or illness
:
•
His nose started to bleed after he fell.
จมูกของเขาเริ่มมีเลือดออกหลังจากที่เขาล้ม
•
The cut on her finger was still bleeding.
แผลที่นิ้วของเธอยังคงมีเลือดออก
2.
ไล่อากาศ, ระบายของเหลว
draw fluid from (a container, pipe, or other confined space)
:
•
You need to bleed the radiators to get them working efficiently.
คุณต้องไล่อากาศออกจากหม้อน้ำเพื่อให้ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
•
The mechanic had to bleed the brakes after replacing the fluid.
ช่างต้องไล่อากาศออกจากเบรกหลังจากเปลี่ยนน้ำมันเบรก
1.
เลือดออก, การตกเลือด
the process of losing blood from the body
:
•
The doctor stopped the bleed with a bandage.
แพทย์หยุดเลือดออกด้วยผ้าพันแผล
•
There was a small bleed from the wound.
มีเลือดออกเล็กน้อยจากบาดแผล